Fly4free.pl

Na koniec poszliśmy na kolację i zwinęliśmy się suszyć do hotelu.

Sam Seaworld oceniamy pozytywnie. Trochę pozostał niedosyt, bo przy lepszej pogodnie na pewno byłby to przyjemniejszy pobyt. Jeśli patrzeć na to z perspektywy "szklanki do połowy pełnej" to zawsze mogliśmy wydać jeszcze więcej na bilety do parku Disney lub Universal, gdzie główne atrakcje to jednak kolejki górskie.

Ogólnie skończyliśmy wizytę w parku jakieś 1,5-2 godziny przed zamknięciem, ale już nie mieliśmy mocy. Chcieliśmy się wysuszyć i przygotować do kolejnego etapu, bo dzień 11 miał być dniem drogi. Plan zakładał przejazd wybrzeżem z 1-2 krótkimi postojami i popołudniowy lot z Jacksonville do Nowego Orleanu. Jak już się spakowaliśmy i szykowaliśmy się do spania wpadłem na pomysł sprawdzenia czy lot Silver Airways jest zgodnie z planem (wcześniej tylko sprawdziłem, że nie trzeba robić chcek-in online, bo można na lotnisku). Żona wychodzi z łazienki i pyta "wszystko w porządku? Bo strasznie blady się zrobiłeś." Blady się zrobiłem, bo na stronie Silver Airways po wpisaniu nr rezerwacji widniał komunikat, twój lot został anulowany. Żadnego maila, informacji, zwrotu na kartę, nic. Później, już w domu, znalazłem informację że Silver w grudniu zrezygnował z tej trasy. Usiedliśmy i na dwa telefony zaczęliśmy szukać lotów do MSY z całej Florydy. Znaleźliśmy dwie rozsądne cenowo opcje: któraś z tradycyjnych linii z przesiadką 40 minut w Atlancie i Breez bezpośrednio. Oba loty za JAX. Pierwotny plan został więc nawet zmieniony na plus bo mieliśmy więcej czasu na przejazd wzdłuż wybrzeża. Cenowo nie było też dużej różnicy. Powiedzmy, że za cenę w Silver z bagażem, Breez był bez bagażu.

Na zakończenie jeszcze kilka zdjęć zrobionych przez córkę:








Dzień 11:

Ostatni dzień w tej części Florydy. Rano wymeldowujemy się z hotelu i ruszamy na północ. Na pierwszy ogień idzie Dytona Beach. Rano pogoda się dopiero klarowała i jeszcze niebo było zachmurzone. Sama plaża jest fajną miejscówką, ale nieco drogą. Wjazd samochodem to 20$. Gdyby nie to, że chciałem zrobić sobie selfiaka z autem na plaży, to o wiele bardziej opłaca się zaparkować gdzieś na drodze wzdłuż plaży i plażą pospacerować.



Do tego było wietrznie co nie zachęcało do dłuższego pobytu, dlatego po kilku szybkich fotkach przejechaliśmy autem wzdłuż i wróciliśmy do miasta. Całe miasteczko wygląda jakby żyło tylko motoryzacją. Nie zaliczyłbym go do urokliwych. Za to następna lokalizacja już taka była i nawet fajnie wyszło, że mięliśmy więcej czasu na zwiedzanie St. Augustine. Jest to jedno ze starszych jeśli nie najstarsze miasto w tej części USA, założone przez Hiszpanów.







Pewnie się zastanawiacie skąd taki tłumek w poniedziałkowe wczesne popołudnie? To było jakieś święto w USA, bodajże Presidents Day. Swoją drogą to było dość dziwne święto, bo widzieliśmy sporo ludzi w pracy, ciężarówki na drodze, śmieciarki. Nie wiem jaka jest zasada ale wyglądało to coś jak sobota - biura zamknięte a reszta do roboty.


Generalnie zauważyliśmy po tych kilku dniach pobytu w USA, że jeśli coś ma potencjał turystyczny to Amerykanie starają się wycisnąć to na maksa, np. Muzeum tortur












Zbliżamy się do Flagler College i tutaj chciałem napisać kilka słów więcej. To jest właśnie ta magia podróży i nauka którą człowiek ze sobą przywozi. Przez cały pobyt nazwisko Flagler się gdzieś przewijało np. w nazwach ulic. W St. Augustin zaczęliśmy się już na serio interesować tematem i okazało się, że to jest "człowiek Floryda"













po zatoczeniu kółka po miasteczku ruszyliśmy do Jacksonville skąd mieliśmy lot do Nowego Orleanu. Zaliczyłem drobną wtopę przy zdawaniu auta w wypożyczalni bo zapomniałem zabrać uchwyt do telefonu. Zorientowałem się czekając pod bramką na samolot.

Tak dobiega końca 3 ćwiartka naszej podróży i czas pożegnać się z Florydą. Jeszcze tylko chwila oczekiwania na opóźniony samolot i po 23 znajdujemy się w Nowym Orleanie. Dość długo czekaliśmy na bagaże, później okazało, się że centrum wypożyczenia aut jest w drugim końcu lotniska i trzeba jechać autobusem wahadłowym. Na miejscu czekała nas niemiła niespodzianka. Stanowisko Hertz było o tej godzinie zamknięte ale była kartka, żeby udać się na poziom 3 do biura dla statusowców. Wchodzę do biura, a gość który z niego wychodzi mówi, że auta są "sold out". Mimo to dzielnie wchodzę i pytam się, ale jak nie ma skoro ja mam rezerwację. Oczywiście wszyscy mieli rezerwację i zwyczajnie żadna firma nie miał aut (chyba tylko Enterprise miał kilka i nie omieszkali kasować za to grubych $). Kazali przyjść rano to może będą auta. Nie pozostało nic innego jak zamówić Ubera i zapłacić 50$ za transport do centrum. Mieliśmy prywatny pokój z łazienką w HI Hostel na Canal Street. Całkiem spoko opcja i cena. Wcześniej mieliśmy inny hotel gdzieś dalej od centrum ale sami nam anulowali miesiąc przed podróżą.

Dzień 12:
Rano postanowiłem zrobić zamieszanie w swojej rezerwacji na auto. Znalazłem że Budget na mieście teoretycznie ma auta ale proces anulacji w Holidays Auto prowadził bot, którego nie dało się obejść więc skończyłem z anulacją i informacją, że rozpatrzymy twoją reklamacje w ciągu 30 dni. Hostel oferował skromne śniadanie w cenie, więc po śniadaniu udaliśmy się do oddziału Hertza w mieście licząc na to, że tam mają auta. Niestety też nic nie było, ale potwierdziłem, że moja rezerwacja jeszcze istnieje :). Pozostało udać się na lotnisko. Na zwykłym stoisku Hertz pani poinformowała, że na auto czeka się ok 1-1,5 godziny. Wydają ze tego co wróci. Dokończyłem papierologię, a pani powiedziała żebym zaczekał. na ławeczce, ona powie kiedy iść po auto. Zostawiłem dziewczyny na tej ławeczce a sam poszedłem do góry do statusowców (miałem status match do ich najwyższego statusu) i tam się dowiedziałem, że na parkingu jest pani która ma listę i mam iść się zapisać. Lista była długa. Pojawiło się światełko w tunelu bo wróciła Tesla i nikt jej nie chciał, ale koleś w połowie stawki wziął. Czekając grzecznie w kolejce podpytałem skąd taka sytuacji i ponoć to przez Mardi Gras, który był w zeszłym tygodniu. Dużo aut wróciło w złym stanie i są w serwisach. Po długaśnym oczekiwaniu dostałem BMW 2, które było spoko ale wiedziałem, że bagaże na powrocie będę ubijał :) Oczywiście to nie koniec przygód, bo moja rezerwacja była z wczoraj, więc dzisiaj nie mogli jej znaleźć. Mój status też był niewidoczny ale miałem na to maila. Po 15 minutach klikania wielkimi tipsami w klawisze udało się wszystko ogarnąć. Na wyjściu jeszcze zgarnąłem wodę i chipsy i można było ruszać na miasto. Mam podejrzenie graniczące z pewnością, że bez statusu w ogóle ludzie nie dostawali samochodów.

Oficjalnie rozpoczynamy ostatni segment naszego pobytu w USA. Jak wspominałem hostel mamy dość w centrum więc teoretycznie auto było kulą u nogi, ponieważ w NO obowiązuje zasada, że parking w centrum jedynie 2 godziny. Ogólnie szukanie miejsca było kłopotliwe, ale np pod hostelem po 19 jak już było gratis to miałem miejsce pod drzwiami. Nie przejmowaliśmy się tymi ograniczeniami bo zamierzaliśmy i tak sporo wyjeżdżać za miasto.

Na szczęście udało się znaleźć miejsce do zaparkowania w dzielnicy francuskiej. O ile drogi są oznaczone czytelnie, to tabliczki informujące o warunkach parkowania były dla mnie czarną magią.
Na pierwszy ogień poszedł uliczny koncert