Fly4free.pl

Co przywieźć z Gozo? Ja zakupiłam lokalny wyrób, tj. wełniany sweter – poncho w bardzo dobrej cenie, a czy jest wełniany zapewne okaże się przy pierwszym praniu. Pani sprzedawczyni z chęcią rozpoczęła pogawędkę na temat nietypowej, prawdziwie wiosenno-letniej pogody - o tej porze roku na Gozo zazwyczaj (podobno!) pada, a skończywszy na różnicach w Polsce i na Malcie w zakresie zasad edukacji i obowiązku szkolnego.





Przed wyjazdem, gdy jeszcze mieliśmy spędzić na tej wyspie cały tydzień, nie mogliśmy podjąć ostatecznej decyzji co do tego, czy wypożyczyć samochód – największym odstraszaczem był oczywiście ruch lewostronny. Podjęcie decyzji o skróconym pobycie spowodowała, że nie musieliśmy już zadręczać się tym problemem, jednakże po powrocie mogę udzielić jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie – komunikacja miejska jest bardzo dobrze rozwinięta i można nią dotrzeć w każdy zakątek wyspy, a zatem nie warto wypożyczać samochodu. Co prawda zdarzyła się nam jedna komunikacyjna wpadka, ale o tym w dalszej części relacji.Część 3
12/01/2016 (wtorek) – Madryt w 3 godziny

A propos maltańskiej komunikacyjnej wpadki to zgodnie z powiedzeniem „nie chwal dnia przed zachodem słońca” taka byłam zadowolona z komunikacji miejskiej na Malcie, a tu masz – autobus nr X2 jadący na lotnisko przez Sliemę nie przyjechał. Czekaliśmy 5 minut … 10 … 20 … 25 minut i dłużej czekać nie mogliśmy. Podjechaliśmy do Valletty i stamtąd autobusem nr X4 odjeżdżającym spod dworca autobusowego dojechaliśmy do lotniska, skąd samolot linii Ryanair miał nas przetransportować do Madrytu.

Nie żebym miała coś przeciwko podziwianiu Madrytu z plecakiem na plecach, ale jednak postanowiliśmy nie utrudniać sobie zwiedzania i znaleźć skrytki bagażowe. W obrębie samego terminala w Madrycie niestety nie ma żadnych (albo my ich nie znaleźliśmy). Dostępna przechowalnia bagażu znajduje się poza terminalem lotniska, jednak ceny są tam jak za zboże – przechowanie jednej sztuki bagażu przez kilka godzin kosztuje 10 Euro za sztukę. 30 euro za przechowanie naszych trzech sztuk bagażu przez kilka godzin to dla naszych portfeli lekka przesada … Pojechaliśmy więc na dworzec autobusowy Atocha (stacja metra: Atocha Renfe), gdzie znajduje się przechowalnia bagażu – za box średniej wielkości, do którego zmieściły się wszystkie nasze pakunki zapłaciliśmy 4,6 Euro.

Jeżeli chodzi o bilety na komunikację miejską to z kolei najkorzystniejszą pod względem ceny opcją biletu w przypadku pobytu w Madrycie wyłącznie przez kilka godzin jest zakup jednodniowego biletu turystycznego za 8,4 Euro na całą komunikację – bilet jednorazowy (aby dostać się z lotniska do centrum) kosztuje bowiem 5 Euro.

Będąc w Atocha nie sposób przejść obojętnie obok hali dworca, który to budynek należy uznać za dość osobliwy i jedyny w swoim rodzaju z uwagi na znajdujący się wewnątrz jego starej części ogród tropikalny z niezliczoną ilością żółwi i kolorowych ryb w sadzawce oraz dobrze nam znanymi gołębiami przysiadającymi bezkarnie na stolikach restauracyjnych i nic nie robiącymi sobie z obecności klientów.







Czy można zwiedzić Madryt w 3 godziny? Otóż można, wszystko można ;). Skoro było możliwe zwiedzenie Malty w 2 dni to dlaczego nie miałoby się udać z Madrytem w 3 godziny? Oczywiście nie będę się rozwodzić na temat tego, czy rzeczywiście można zwiedzić to miasto w kilka godzin - byłam w Madrycie kilka lat temu przez parę dni i o ile mnie pamięć nie myli po powrocie nie miałam poczucia, że zajrzałam w każdy zakamarek tego miasta.

Niby życie jak w Madrycie, ale pogoda w styczniu nawet tu nie należy do idealnych i nas również nie miała zamiaru rozpieszczać - słupki rtęci odnotowywały ok. 9-10°C co dodatkowo zachęcało nas to szybszego przebierania nogami po madryckich chodnikach. Jeżeli ktoś uzna, że 10 stopni w styczniu to przecież całkiem nieźle oczywiście ma rację, ale pod warunkiem, że ma się odpowiednie odzienie, czyli grube swetry, szaliki, czapki, kalesony, rękawiczki, nauszniki i czego jeszcze dusza zapragnie zamiast słomkowych kapeluszy.

W ekspresowym tempie, po wyjściu ze stacji metra Sol (a raczej Vodafone Sol) obeszliśmy: Plaza Mayor, Palacio Real de Madrid, katedra Almudena, Gran Via, Fuente de Cibeles, wróciliśmy po bagaże do Atocha i pojechaliśmy na lotnisko.





















Madryt co do zasady jest uroczy, ale z uwagi na krótką wizytę w tym mieście i mało atrakcyjną pogodę poczułam niedosyt, wciąż mając w pamięci wizytę w stolicy Hiszpanii latem już jakiś czas temu – pora roku zmienia odbiór odwiedzanego miejsca. Było zatem krótko, ale niestety byliśmy znowu ograniczeni czasowo. Jedno jest pewne, że nie było to nasze ostatnie słowo jeśli chodzi o Madryt, bowiem na pewno będziemy chcieli tu jeszcze wrócić.

Powyższe atrakcje były na razie polewą na torcie naszego urlopu, a czas już posmakować nadzienia, czyli wysp szczęśliwych.

GRAN CANARIA

Wyspy Kanaryjskie w mojej ocenie są idealnym miejscem na szybki wypad w czasie polskiej zimy – położone są stosunkowo blisko, dają gwarancję dobrej pogody, a także oferują wiele atrakcji, zarówno dla plażowiczów, jak i antyplażowiczów – takich jak my.



Wyspy Kanaryjskie uzależniają – odwiedzamy je trzeci raz z rzędu o tej porze i każdy kolejny wyjazd pogłębia moją wielką sympatię do tego miejsca. Zdecydowanie biorę je pod uwagę jako miejsce, gdzie chcę spędzić emeryturę :).

13/01/2016 (środa) – Las Palmas de Gran Canaria

Przelot na Gran Canarię z Madrytu trwa ok. 3 godzin; czas zmieniamy przesuwając zegarki o jedną godzinę do tyłu.

Wypożyczyliśmy samochód z Top Car AutoReisen (8 dób w cenie 120 Euro za VW Polo) – innej opcji nie widzę, jeżeli zamierza się przejechać wyspę wzdłuż i wszerz. Z kolei nocleg zarezerwowaliśmy za pośrednictwem airbnb w San Antonio – to rogatki Telde czyli jednym słowem centralna część wyspy. Pomimo, że San Antonio/Telde nie są położone bezpośrednio przy oceanie jest to jednak dobra baza wypadowa do eksplorowania wyspy.

Zostaliśmy bardzo ciepło przywitani przez właścicieli, a w kuchni czekała na nas mała niespodzianka – kosz owoców.

Podobnie jak na Malcie i tutaj pogoda nas bardzo mile zaskoczyła - oczywiście liczyliśmy na pogodę wiosenną, ale bynajmniej nie letnią! Temperatura powietrza oscylowała bowiem w granicach 22-24°C na północy wyspy, a w słońcu temperatura dochodziła do ok. 29°C, a to właśnie na północy zazwyczaj jest najchłodniej. Jak się później dowiedzieliśmy od początku tygodnia na wyspie odnotowywano wyższe temperatury niż zazwyczaj o tej porze.

Las Palmas w porównaniu chociażby ze stolicami Teneryfy czy Lanzarote, które odwiedziliśmy już wcześniej, może pochwalić się bardzo atrakcyjną starówką. Warto pokręcić się po Veguecie – najstarszej dzielnicy wyspy i tamtejszych uliczkach.









Przy głównym placu znajduje się katedra św. Anny - można wjechać na jedną z wież tej świątyni, z której roztacza się widok na miasto – cena wstępu wynosi 1,5 Euro.







Na starówce mieści się muzeum Kolumba (cena za wejście to 4 Euro), który odwiedził Las Palmas w czasie swoich podróży i szukaniu drogi morskiej do Indii (krótki opis i relacja fotograficzna z tego miejsca znajduje się w dalszej części).

Smakoszom owoców nie wolno ominąć hali targowej w Veguecie – uwielbiam takie miejsca, a jeszcze bardziej to, co można tam znaleźć. Dobrze, że mój rozsądny mąż hamuje mnie w moich zapędach zakupowych, które ujawniają się właśnie tam, gdzie można zakupić lokalne przysmaki, bo pomimo mojego oszczędnego podejścia do życia tu wydałabym majątek. Nie inaczej było i tym razem, ale dla spróbowania kilku tropikalnych owoców niedostępnych w ojczyźnie było warto. Polecam spróbować także owoców tych u nas dostępnych – dla przykładu kanaryjskie banany czy mandarynki smakują zupełnie inaczej niż te, które kupujemy w Polsce – ich poziom słodyczy jest nieporównywalny.







Po spacerze po Veguecie warto przejść do jednej z najstarszych dzielnic miasta – Triany sąsiadującej z Veguetą, której centrum lokuje się wzdłuż pieszej promenady handlowej Calle Triana.









Następnie pojechaliśmy w północną część stolicy – Santa Catalina Canteras – znajdując się w tej okolicy można zostawić samochód w centrum handlowym El Muelle, gdzie znajduje się bezpłatny czasowy (do 3h) parking. Stąd bowiem jest już niedaleko do słynnej, miejskiej, ponad 3 – kilometrowej plaży Las Canteras i początku promenady. Jeżeli zjawimy się tu w czasie odpływu będziemy mieli możliwość podziwiania wulkanicznej bariery skalnej - Barra de las Canteras położonej ok. 100 m od brzegu. Ten naturalny falochron niweluje większe fale co zdecydowanie ułatwia kąpiel w oceanie.





Będąc w tej części miasta nie sposób pominąć Parku Doramas zlokalizowanego w centrum ekskluzywnej dzielnicy Las Palmas – Ciudad Jardin. Przy wejściu do parku znajduje się najstarszy hotel na wyspie "Santa Catalina" i wygląda naprawdę interesująco. Vis a vis parku i hotelu znajduje się port.





Zwiedzanie Las Palmas zakończyliśmy pod Audytorium im. Alfreda Krausa znajdującego się od drugiej strony i na skraju plaży Las Canteras. Tutaj auto można zostawić na parkingu przy centrum handlowym Las Arenas – bezpłatny parking jest możliwy przez 3 godziny. Plażę od tej strony upodobali sobie surferzy, których wyczyny mogliśmy parokrotnie podziwiać.






Audytorium im. Alfreda Krausa




14/01/2016 (czwartek) – Montaña de Arucas - Arucas – Firgas – Moya – Santa Maria de Guia – Gáldar - Agaete – Puerto de las Nieves

Arucas zdecydowanie znajduje swoje wysokie miejsce w moim prywatnym rankingu TOP10 – GC.

Wizytę w miasteczku poprzedziliśmy wjazdem na wzniesienie Montaña de Arucas, skąd rozciąga się widok na wyspę, a przy dobrej widoczności można zobaczyć Teneryfę i jej najwyższy szczyt, będący również najwyższym szczytem Hiszpanii – Pico del Teide.


La Isleta w oddali



Nad Arucas góruje w dosłownym tego słowa znaczeniu kościół św. Jana Chrzciciela, a swoim monumentalizmem i stylem kontrastuje z zabudową Arucas.



W pierwszej kolejności udajemy się do fabryki rumu kanaryjskiego – Arehucas, bowiem zwiedzanie jest możliwe tylko do godz. 14. Wytwórnię zwiedza się z anglojęzycznym przewodnikiem (nas oprowadzała nasza rodaczka) – wejście jest bezpłatne i kończy się degustacją.









Oto z czym nie spotkaliśmy się dotychczas w tego typu miejscach na innych wyspach archipelagu wysp kanaryjskich, które odwiedziliśmy - w Arehucas w hali produkcyjnej można przyjrzeć się procesowi butelkowania alkoholi.



Jeżeli chodzi o degustację to dla mnie swego rodzaju novum była możliwość nieograniczonej degustacji trunków – do dyspozycji zwiedzających postawiono bowiem kilkanaście rodzajów rumu i likierów, co w połączeniu z brakiem biletu wstępu należy uznać za raczej nietypowe. Najbardziej niepocieszony z powyższego oczywiście był mój mąż-kierowca, który z tych atrakcji mógł skorzystać w bardzo ograniczonym zakresie.



Po degustacji ucięliśmy sobie krótką pogawędkę z Panią przewodnik oraz zakupiliśmy butelkę miodowego rumu Ron miel, której zadaniem było rozweselenie atmosfery nadchodzącego wieczoru.



Z czym podawać Ron Miel? – wyłącznie schłodzone z lodem. Mieszanie z colą czy tego typu napojami uważam za zbrodnię – ten alkohol jest tak delikatny, że po zmieszaniu go z czymkolwiek zupełnie traci swoje walory smakowe. Zresztą w takiej formie podawany jest także w kanaryjskich lokalach.

W wytworni można zakupić większość rodzajów alkoholi produkowanych w fabryce – sprawdziliśmy, że ceny tutaj były zdecydowanie niższe niż w sklepach na wyspie oraz strefie bezcłowej na lotnisku (ceny były wyższe o ok. 3-4 Euro za 1 - litrową butelkę).

W drodze powrotnej można wejść do Parku Miejskiego na krótki spacer wśród zieleni.



Następnie pojechaliśmy do Firgas położonego niedaleko Arucas – w miasteczku znajdują się dwie promenady z interesującymi kaskadami wodnymi spływającymi pomiędzy nimi, natomiast po obu stronach promenady umieszczone są herby poszczególnych prowincji GC wykonane z kolorowych płytek – w Portugalii nazywanych azulejos, a także kolorowe ławki wykonane z tego samego materiału. Kierując się w górę promenady można się natknąć na duże makiety każdej z wysp wchodzącej w skład archipelagu wysp kanaryjskich wraz z opisem.