Fly4free.pl

Rano obudziły nas koguty :mrgreen: Początkowo mnie to trochę irytowało, ale w sumie więcej dnia dla nas, to znaczy dłuższe wakacje. Pobyt na Siquijor upłynął pod znakiem drinkowania i leniuchowania. Początkowo było spore zachmurzenie.



Jednak woda blisko brzegu miała chyba z 45 stopni, można było sobie zrobić gorącą kąpiel.



Do plaży przylega ośrodek domków Islanders Paradise, można tam zjeść, napić się, a także skorzystać z wifi.
Ceny: około 150 php za drugie danie, napoje 30, piwo 60.



Z biegiem czasu chmury zaczęły ustępować i wyszło słoneczko, oświetlając miejscowe łódki.



Nasz internet najlepiej działał tutaj:



Udałem się też na chwilę „na miasto”, napotykając po drodze lokalsów.



Poniższa droga nazywana jest „national highway” i jak widać ma nawet oznaczone przejścia dla pieszych



W pobliżu znajduję się również stacja benzynowa. W budynku terminalu ma nawet telewizor :D



Przez cały naszego pobytu plażę mieliśmy właściwie tylko dla siebie.



Była pusta :D





Nie zabrakło oczywiście obowiązkowego punktu programu, czyli zachodu słońca :mrgreen:





I tak to beztrosko mijał nam czas.


cdn. - Tour de Siquijor z lotną premią w ŁazachOdc. 7. Tour de Siquijor, z lotną premią w Łazach

Oglądał ktoś z Was Siguijor na google map? Na południu wyspy pokazuje miejscowość Łazy :D

Dookoła wyspy wybraliśmy się trajką, z kierowca poleconym przez Berta. Zalety jazdy tricyklem są takie, że Jun Jun miał oko na nasze rzeczy, przy wodospadach ktoś kiedyś ponoć komuś coś ukradł ;) A poza tym nie trzeba było jechać o suchym pysku :D Filipiny to w ogóle fajne, bo tanie miejsce dla pijaków ;), ale już dla piwoszy niekoniecznie :o Najtańsze 0,7 rumu kupiłem za 75 php a kosztowało w porywach do 100, co i tak jest bardzo przystępną ceną. Natomiast browarki 0,33 najtaniej widziałem po 39, w porywach do 50. Najekonomiczniej natomiast wychodził litrowy San Miguel po 65 na Apo, w porywach kosztujący do 100 php. Piszę oczywiście o cenach sklepowych. Ale taki literek, to zanim się w panującej tam temperaturze wypije, to robi się ciepły. Piwo więc tanie tam nie jest.

Ruszyliśmy rano, tematem przewodnim miała być natura i plaże. Pierwszy stop wypadł w Larenie. Zapomnieliśmy z Polski zabrać coś na ból głowy. Zatrzymaliśmy się więc koło apteki, gdzie za parę peso kupiłem żonie listek, a że naprzeciwko był monopolowy, to sobie literka. Poniżej taka tam fota, cyknięta po drodze.



Następnie zatrzymaliśmy się na Paliton Beach



Plaża pusta i piękna, widok „psuje” tylko jakiś facet w łódce :D Normalnie Ko Lanta deja vu :mrgreen:



Roślinność i żyjątka wodne już 3 metry od brzegu. Jak się dobrze przypatrzyć, to widać nawet Apo.



Gdzieś po drodze żona cyknęła zdjęcie tej oto fury:



Popływali i ruszyli dalej. Następny przystanek to Coco Groove Beach Resort, gdzie chcieliśmy się zapytać o transport na Apo. Czasami pływają tam bezpośrednio, ale (1) koszt to 1000 php /os. i (2) nie płynęli akurat wtedy, kiedy my chcieliśmy. Atrakcją recepcji jest tam taki papug:



W dzień tylko krzyczy, ale rano ponoć mówi, tylko rano :D „Taki papug to by mógł na nas poginać” ;)
Ruszamy dalej, następny przystanek to Big Tree, Balete Century Old Tree. Ponoć ma 400 lat. Jak powiedziałem Jun Jun'owi, że nasz Bartek ma ponad 1 000 lat, to był w szoku. A mi ten „wielki balut”przypominał drzewo domowe z Avatara :mrgreen:



Było tam „fish spa” z rybami wielkości stopy, więc stopy nie odważyłem się tam wsadzić :D Pamiątkowe zdjęcie naszego pojazdu



i ruszamy dalej, do wodospadów Cambugahay. Parking przy wodospadach jest płatny. Cena zależy od rodzaju pojazdu 20-40 php. Do samych wodospadów trzeba zejść po schodach w dół.



Na dole z kolei takie widoki:



Kręci się tam sporo ochrony, można skoczyć na linie oraz z góry, ale nie skaczcie na bańkę, bo jest dosyć płytko. Większość zostaje na dole, ale można też wejść trochę pod górę rzeki. Tam również jest ładnie.



Zabawiliśmy tam chwilę, a następny przystanek to już zapowiadane Łazy ;)



Parę pamiątkowych zdjęć i w drogę na Kagusuan Beach. Plaża znajduje się pod jurysdykcją rządu, więc jest trochę zaniedbana, ale w wodzie pływają kolorowe rybki. Na plażę schodzi się po schodach, na dole nikogusieńko :D





Przed nami jeszcze jedna plaża – Salagdoong Beach. Wjeżdżając należy uiścić opłatę. 25 php od osoby. Pobierają ją przy tej budce:



Dalej czekają nas takie widoki:







Ładne rybki, nawet ławice, ale jak się wypłynęło za winkiel, fale były trochę duże.

Jedziemy dalej, a po drodze takie widoki:



Następny punkt programu, to właściwie nie wiem co to było. Ten domek ponoć przetrwał już kilka tajfunów i ciągle ma się dobrze. Łowią tam chyba, albo hodują jakieś rybki.





Całość wygląda na opuszczoną, ale kozy są przywiązane sznurkiem, co świadczy, że jednak ktoś się tym opiekuje.



Do Palm Tree dotarliśmy wieczorem, tuż przed zachodem słońca. Czekał nas jeszcze jeden dzień leniuchowania, a następnie dalsza podróż...


cdn. - Z Malatapay kierunek wschód – tam musi być jakaś cywilizacjaOdc. 8. Z Malatapy na wschód – tam musi być jakaś cywilizacja :D - czyli kierunek Apo

W dalszą drogę postanowiliśmy ruszyć promem z Lareny o 6:00 rano. Był to ten sam statek firmy Montenegro, którym przypłynęliśmy na wyspę. Bilet do Dumaguete kosztował 170 php. Do tego doszło 17 php terminal fee oraz 10 php opłaty ekologicznej od osoby. Tym razem, ze względu na wczesną porę i chłód, postanowiliśmy zająć miejsca w kabinie, poprzednio bowiem płynęliśmy na zadaszonym pokładzie.



W drogę do portu Malatapay (z którego odpływają łódki do Apo), z wygodnictwa, udaliśmy się tricyklem. Przyjemność ta kosztowała nas 300 php.



Poza tym, tak myślę, że mógłbym mieć kłopot ze zmieszczeniem się do takiego jeepney'a ;) Żeby dostać się do portu, trzeba przecisnąć się przez targowisko.



Ceny łódek przedstawiają się następująco, ceny za całą łódkę:



My skorzystaliśmy z oferty Liberty, tam bowiem postanowiliśmy się zatrzymać. Wcześniej uzgodniliśmy godzinę. Generalnie łódki na Apo wyruszają rano, ale trzeba poczekać, aż uzbiera się cała łódka chętnych. Następne kursy są dopiero po 14:00. Nasza łódź była umówiona na 10:00.



W oczekiwaniu na łódkę zauważyliśmy 6 osobową filipińską rodzinę. Żona się zastanawiała, w jaki sposób oni chcą pojechać w szóstkę na 2 skuterach :D A oni zapakowali się na jeden :mrgreen:



Podróż trwa 45 minut, a po przypłynięciu należy udać się do informacji turystycznej, celem wniesienia opłaty 100 php od osoby.



W pobliżu znajduję się bilbord - mapka Apo, my znajdujemy się w okolicach niebieskiej strzałki.



Oczekując na check in zjedliśmy obiad. Jedną z lepszych stron naszego hotelu było pyszne jedzenie w cenie pokoju. Przysługiwało nam śniadanie z kawą i 2 główne dania w ciągu dnia. Powiem, że o jedzenie nie jest na Apo łatwo. Spotkałem trochę wygłodniałych rodaków :mrgreen:, a nasza restauracja była właściwie na wyspie jedyna (widziałem też mały kram z grillem). Nie zawsze też można w niej kupić jedzenie. Przepraszamy, mamy tylko dla gości, którzy są u nas zakwaterowani :o

Nasz wypasiony apartament miał pokój dzienny z dużym łóżkiem z baldachimem :) Wszytko było wykonane z drewna, więc baldachim zabezpieczał przed spadającymi okruchami drewna. Termity robiły swoje :D



Mieliśmy również prywatny balkon,



szafę :mrgreen:



i łazienkę.



Tak wyglądała spłuczka:



A tak umywalka:



Chciałem się wybrać na drugą stronę wyspy, ale płeć przeciwna odmówiła współpracy :D, więc wybrałem się tylko na mały rekonesans. Wdrapałem się na punkt widokowy koło laguny i sanktuarium (tymczasowo nieczynnego zresztą)